วันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

cut กาสะลอง...06





วางร่างบอบบางของเด็กตัวน้อยที่กำลังปรือตาฉ่ำเยิ้มหมดคราบความพยศเนื่องจากโดนบทจูบสูบวิญญาณกระชากไปถึงหัวใจลงบนฟูกนอนอย่างแผ่วเบา ทั้งที่ก้านนิ้วแกร่งยังคงแทรกซึมในร่องรักให้ตอดรัดแรงถี่รัวอย่างไม่คิดชักออกตั้งแต่นอกชานเรือนจนเข้ามาถึงห้องนอน เรื่องแบบนี้พอได้เดินหน้าแล้วมันอยากที่จะหยุดจริงๆ ถึงจะห้ามหรือพยายามยับยั้งชั่งใจ แต่เพราะร่างกายนุ่มนิ่มที่เย้ายวนไปด้วยความหอมและบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นเด็กแรกเกิดเช่นนี้   

คุกก็คุกเถอะวะ อย่างน้อยมอมแมมก็เมียผม ถึงจะยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ตามที แต่เรื่องเซ็กส์ ก็เป็นเรื่องธรรมดาของผัวเมียที่มันจะต้องมีอะไรกันอยู่แล้ว ไม่ว่าวันใดวันหนึ่งมันก็ต้องเกิดขึ้น 

พยายามหาเหตุและผลเข้าข้างตัวเต็มที่...
พร้อมด้วยถกเสื้อนอนขึ้นกองอยู่เหนือเนินอกขาวที่ยอดทุมถันกำลังเบ่งบานรอรับการสัมผัส เพียงเล้าโลมกระตุ้นด้วยเรียวลิ้นกับนิ้วที่บี้ลงไปมันก็เด้งดึ้งรับอย่างอัตโนมัติ ยิ่งเสียงครวญครางที่หลุดรอดออกมาอย่างเผลอไผลของมอมแมมด้วยแล้ว เห็นทีว่าการเมคเลิฟจะไม่หยุดอยู่เพียงนี้อย่างแน่นอน

เมื่อความพยศถูกแทนที่ด้วยการเล้าโลมอย่างช่ำชอง 

“อ้ะ อื้ม...”

ดูดดุนเม็ดถันหยอกล้อสลับตวัดลงลิ้นอย่างเมามันส์ พลางขยี้ขย้ำอย่างเพลิดเพลินซึ่งมันกำลังเดินทางไปพร้อมกับก้านนิ้วที่กำลังสวนกระแทกอยู่ตรงช่วงล่าง ทำให้ร่างของเด็กน้อยตัวแสบบิดกายเร่าๆเบียดกระแซะเข้าหาพร้อมทั้งแอ่นอกจนหลังไม่ติดฟูกนอน อาจเพราะสัญชาติญานและธรรมชาติมันกำลังช่วยสอนเขาให้เริ่มรู้สึกตอบรับ มอมแมมยังเด็กอยู่ก็จริง แต่ไม่ใช่เด็กจนไม่รู้ว่าเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นมันคืออะไร แม้จะไม่รู้ถึงการตั้งรับและตอบสนองให้ถึงใจเช่นไร ทว่าทุกอย่างที่เจ้าตัวกำลังแสดงออกมันจึงกลายเป็นความไร้เดียงสาที่แม้นการอ้อนขอจูบอย่างลืมตัวของเขา  ด้วยการแลบลิ้นออกมารออย่างเงอะงะ  แต่มันกลับทำให้ผมยิ่งรู้สึกว่าเขาเซ็กซี่ เซ็กซี่แบบอ่อนเดียงสา

“อ้ะ อ๊ะ อ้า ...”

ผมผละกายพร้อมด้วยการถอนก้านนิ้วออกจากช่องทางจนกายบางกระตุกเกร็งหลั่งน้ำรักไหลซึมเต็มตื้นไปทั่วช่องทางก่อนบางส่วนจะหยดลงบนฟูกนอน จัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของมอมแมมให้หลุดพ้นจากร่างจนเหลือเพียงความเปลือยเปล่า และส่วนกลางลำตัวของผมที่บวมเป่งผงาดตั้งลำ อย่างมิอาจรั้งรอได้อีกต่อไป 

อารมณ์ที่กำลังพุ่งทะยานถึงขีดสุดกับความขาวผ่องของเมียเด็ก ระทดระทวย ลมหายสะท้อนห้วง เรียวปากบางบวมเจ่อเผยอขึ้นกับแววตากลมที่ปรือขึ้นอย่างฉ่ำเยิ้ม ทุกสิ่งทุกอย่างที่กอรปกันขึ้นในเวลานี้ มันกำลังกระตุ้นความดิบ ให้พลันต้องถอดเสื้อผ้าตัวเองออกด้วยอารามเร่งรีบ 

ไม่ปล่อยให้เด็กน้อยรอคอยเนิ่นนาน ผมก็เติมเต็มความหวามด้วยการชันขาเรียวขึ้น ก่อนจะลากริมฝีปากลงลิ้นกับพุงกะทิลงมาจนถึงกึ่งกลางลำตัว ความน่ารักมุมิของมันกำลังทำให้ผมหูอื้อตาลาย ปรนเปรอเพลิงปรารถนาลงไปด้วยความช่ำชอง 

ดูดแล้วเลีย เลียแล้วดูด จนน้ำสีขาวขุ่นไหลซึมออกมาเปรอะริมฝีปากก่อนจะลากปลายลิ้นให้เดาะลงตรงรอยจีบซึ่งกำลังเต้นตุบๆราวกับกำลังจะรอคอยตอดสิ่งแปลกปลอม



“อ้ะ อ้า อย่าเลีย...พอได้แล้ว เสียว อื้อ” 


ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ร้อนแรงดังไฟลามทุ่ง ไม่มีทางที่จะหยุดอารมณ์แห่งใคราลงได้โดยง่าย ยิ่งดีดดิ้นสะโพกผายจนไม่ติดฟูกนอน ผมยิ่งผลักเรียวขาขาวให้อ้าออกกว้างเพื่อการละเลงปลายลิ้นลงไปตรงรอยจีบของปากทางรักได้อย่างสะดวก เดาะลงล้อเล่นเพื่อเรียกความเสียวให้กับเด็กน้อย ก่อนจะตวัดน้ำสีขาวขุ่นเข้าสู่ริมฝีปากพร้อมร่างบอบบางที่กระตุกเกร็งกำมือกับฟูกนอนด้วยความแนบแน่นยามไปแตะขอบฟ้าในเวลาอันรวดเร็ว 

ถ้าให้คาดเดามอมแมมของผม คงเคยไม่ช่วยเหลือตัวเองอย่างแน่นอน เพราะแค่เพียงถูกผมเล้าโลมอย่างจริงๆจังๆ เจ้าตัวกลับพร้อมจะเสร็จได้ทุกเมื่อ 

ไอ้ครั้งก่อนที่โดนบีบไข่ผมก็แค่แกล้งออมมือ ขุดหลุมรอให้เด็กมันตกลงมา เพื่อที่จะได้สั่งสอนบทรักแต่ละบทเรียนให้กับเขาได้อย่างถึงใจที่สุด

ผมหอบหายใจสะท้านด้วยตัวเองยังไม่ถูกปลดปล่อย พลางทอดมองนิ้วเล็กที่แตะลงตรงน้ำสีขาวขุ่น ก่อนจะยกขึ้นมาถามผมด้วยความสงสัย ทั้งที่ดวงหน้ายังแดงก่ำไปด้วยพิษแห่งกามารมณ์


“น้ำอะไรไหล ฮือ ทำไมมันเหนียว” 


ใสซื่อเหลือเกิน คนเก่งของผม


“น้ำรักไงครับ เบบี้ของพี่ไค”

ตอบรับพร้อมจับเด็กน้อยให้นอนตะแคง ก่อนความอดทนที่สั่งสมมาเนิ่นนานจะหมดลง ด้วยการถูไถความแข็งแกร่งที่พองตัวใหญ่ไปกับร่องรักเปื้อนไปด้วยคราบน้ำคาวขุ่นและฉ่ำไปด้วยน้ำลายที่ยังพอหลงเหลืออยู่ ผมต้องการความเสียวซ่านที่ยังไม่สอดใส่แกนกายเข้าไปสู่ความนุ่มหยุ่น ด้วยว่าขนาดแค่ก้านนิ้ว มอมแมมยังงอแงและจะร้องไห้เอาเสียให้ได้ คืนนี้ผมเลยต้องการจะสอนการเมคเลิฟแค่เพียงทางด้านนอกเท่านั้น ด้วยการจับแกนกายของผมสอดถูลงไปตรงกลางร่องก้นของมอมแมมอย่างรุนแรง เพื่อการหลั่งนอกที่ใกล้จะเกิดขึ้น พลางสอดสองมือขยี้ขน้ำเนินอกอย่างมันส์มือ กับห้วงอารมณ์สุดท้ายที่ต้องการปลดปล่อย 


สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหารฉันใด

สงครามใต้สะดือก็ฉันนั้น


กระซิบเสียงพร่าเอ่ยถาม ในตอนที่รวบเอวบางเข้ามากระแทกอย่างถี่รัว 


“มอมแมมครับ หนูชอบไหม...”


“ชอบให้พี่สอนการบ้านหนูแบบนี้ไหม”

อยากจะเก็บทุกกลิ่นกายให้ฝังลึกในความทรงจำ หากต้องห่างกันผมจะได้จดจำความรู้สึกนี้เอาไว้ต่อเติมพลังใจ
 

“อ้ะ พอแล้ว หนูเสียว หนู อ้า” เผลอพูดจาน่ารักน่าชังด้วยความลืมตัว ตีมือไปมาบนร่างกายผมจนวุ่นไปหมดยามผมจับเข้าไปที่จุดศูนย์รวมของความรู้สึกอีกครั้ง พลันชักเข้าชักออก



“อยากให้พี่ทำอะไร...”

“อ๊า...”

“ดูดนม  จูบปาก...”


“หรืออยากจะอมไข่พี่บ้าง อื้ม”


นั่นคือคำถามสุดท้าย ก่อนผมจะนำพามือเล็กๆจับเข้ากับความใหญ่โต ไม่ได้เกรงกลัวว่าเจ้าตัวจะบีบให้พบกับความเจ็บปวดแต่อย่างใด เพราะตอนนี้ มอมแมมของผมก็เปรียบเหมือนแมวเชื่องตัวน้อยๆเท่านั้น



“อย่าเอาใส่ปากเรา อ้ะ อื้อม”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น