บดขยี้กลีบปากอวบอิ่มด้วยความบ้ าคลั่ง ยิ่งนึกถึงสิ่งที่เขาทำกับผม ผมกลับยิ่งขาดสติ เติมเชื้อไฟแห่งความแค้นลงไปไม่ ต่างจากสัตว์ ฉีกทึ้งเสื้อนอนของคนใต้ร่างด้ วยความป่าเถื่อน ไม่คิดใยดีต่อเสียงสะอื้นไห้ และกลัวที่แสนจะลนลานปัดป้ องสองมือเล็กไปมา หากแต่กลับถูกผมจะตรึงไว้กับฟู กนอนอย่างแนบแน่น ก่อนจะเคลื่อนริมฝีปากซุกไซร้ ซอกคอขาวผ่อง ขบกัดเนื้อนุ่มนิ่มอย่างไม่คิ ดปราณี เช่นเดียวกันกับหน้าอก ที่แทบจะดูดบอดถันจนติดลิ้ นตามมาในตอนที่ผละออก เพื่อเปลี่ยนเป้ าหมายกระชากกางเกงนอนให้หลุดพ้ นจากเรือนกายเล็กที่เอาแต่เกร็ งตัวไปด้วยความเจ็บ
“อ้ะ อื้อ ดี้เจ็บ...”
“เจ็บสิดี เพราะฉันมันเจ็บกว่าเธอร้อยเท่ าพันเท่า”
“ฮึก ก เจ็บ...”
“จำเอาไว้ ว่าคนอย่างฉันพอมันลองได้เกลี ยดใครสักคนหนึ่งแล้ว ฉันจะเกลียดมันจนเข้ากระดูก...”
“ฮือ พี่สิงห์ ไม่เกลียด ฮือ อย่า ดี้ เจ็บ”
ไม่มีการเล้าโลมใดๆ ทุกอย่างมันเต็มไปด้วยไฟแค้นสุ ดใจ คนใต้ต่างหวีดร้องอย่างสุดเสี ยงในตอนที่ผม จับท่อนขาเรียวทั้งสองข้างให้ แยกออกจากกัน พลันสอดประสานแกนกายทิ่มพรวดเข้ าทางรักอย่างไร้ความนุ่มนวล อัดกระแทกเอวสอบลงไปอย่างรุ นแรงตามห้วงอารมณ์
“อ้ะ ดี้เจ็บ ฮือ ได้โปรด...”
ไม่อารามสนใจเสียงร้องไห้สะอื้ นที่ปริ่มราวจะขาดใจ สองมือที่ยกขึ้นไหว้หมายจะให้ ผมหยุดการกระทำ แต่หวังไปเถอะ มันไม่มีทาง ยิ่งร้องห้าม ผมกลับยิ่งเดินเครื่องด้ วยความรุนแรง จับเรือนกายซึ่งอ่ อนแรงระทดระทวยไปด้วยอารมณ์ขึ้น ผมสัมผัสได้ถึงความเหนี ยวเหนอะบางอย่างที่ปนมากับน้ำ คาวขุ่น ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันคื อคราบเลือดที่เกิดจากการฉี กขาดของอวัยวะบางส่วนที่ผมกำลั งอัดกระแทกอยู่ในตอนนี้
หากแต่มันกลับไม่ได้ทำให้ผมสำนึ กไม่
“ฮึก ก ดี้เจ็บ ...”
“ฮือ พี่สิงห์ เลือดออก”
ผมยังคงเสือกไสแกนกายเข้ าไปตามห้วงอารมณ์ดิบปิดเสียงน่ ารำคาญของใครบางคนด้วยรสจูบ พลันกอดรัดร่างกายเล็กอย่างกั บปีศาจร้าย ทั้งฟ้อนเฟ้น ทั้งขบกัดจนเนื้อนิ่มขึ้นรอยช้ำ หากแต่นั่นกลับยังไม่สาแก่ ใจความแค้นเคือง
“พอแล้วได้ไหม ฮือ เจ็บ...”
“เจ็บมากไหม เจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บหรือเปล่า โด คยองซู...”
“ฮึก ก...” ยิ่งเห็นดวงหน้าหวานคร่ำครวญเจ็ บราวกับจะขาดใจ ในตอนที่พายุสวาทใกล้จะถึงฝั่ งฝัน ในยามนั้นเองผมก็ดึงแกนกายของตั วเองออกมาทันทีเพื่อไม่ให้มั นแตกข้างใน ด้วยการรั้งดวงหน้าขึ้นรับกั บความเครียดแข็งตึงของความเป็ นชายเข้าไปทั้งลำ
ด้วยต้องการปลดปล่อยทุ กหยาดหยดทั้งหมดใส่กลีบปากอวบอิ่ มซึ่งบวมเจ่อจากพิษจูบ ยิ่งเห็นความเหยเกปรากฏขึ้น ผมยิ่งสะใจ อัดกระแทกลงไปจนมิดลำ แล้วดึงออกก่อนจะถึงโค้งสุดท้าย
“อ้ะ อื้อม...”
“รู้ไหม เพราะฉันไม่อยากแตกใส่ช่ องโสโครกของเธอ ฉันกลัว กลัวว่ามันจะพลาด มีลูกกับคนสกปรกเช่นเธอ โด คยองซู...”
“อ้ะ อื้อม อ้า...”
ผมไม่จบแค่รอบเดียวแน่...
“ดี้เจ็บ พี่สิงห์...ฮึก ก”
“เกลียด ได้ยินไหมว่าเกลียด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น